خروج واشنگتن از برجام سطح روابط آمریکا و اروپا را به دوره بعد از اشغال عراق تنزل داد
الاهرام در مقاله‌ای به قلم مکرم محمد احمد با عنوان «فاصله گرفتن منافع اروپا و آمریکا!» می‌نویسد: به نظر نمی‌رسد که شکاف کنونی در روابط اروپا و آمریکا به زودی ترمیم شود و به احتمال زیاد عمق و گسترش خواهد یافت و دوره جدایی و فاصله گرفتن منافع بین اروپا و آمریکا بازگشت روابط دو طرف به وضعیت دوران جنگ جهانی دوم را محال می سازد.
نویسنده این مقاله ادامه می دهد: ناظران نسبت به آینده روابط اروپا و آمریکا با توجه به توسعه دایره اختلافات طرفین تا حد جنگ تجاری و تصمیم ترامپ برای وضع عوارض گمرکی بر واردات فولاد و آلومینیوم از اروپا و اختلاف مواضع سیاسی طرفین در مورد برخی مسائل بین‌المللی و آخرین آن تجاوز افراطی اسرائیل به نوار غزه خوش‌بینی زیادی ندارند. علیرغم تلاش اروپائی‌ها برای حفظ روابط قوی خود با دولت ایالات متحده در همه عرصه ها، اما خروج آمریکا از توافق اتمی ایران که اروپائی ها معتقدند به نفع امنیت و اقتصاد اروپاست، سطح روابط آمریکا و اروپا را به دوره بعد از اشغال عراق توسط آمریکا در ۲۰۳۳ تنزل داد.
این روزنامه خاطرنشان می کند: نتایج نظرسنجی صورت گرفته توسط روزنامه آلمانی فرانکفورتر الگماینه نشانگر آن است که یک سوم آلمانی‌ها ترامپ را تهدیدی برای امنیت اروپا و خطرناکتر از تهدید پوتین می‌دانند و معتقدند که آلمان باید جدا و به دور از رویکرد آمریکا حرکت کند. مجله آلمانی و موثر اشپیگل نیز بدون واهمه، آلمان را به تبدیل شدن به بخشی از روند مقاومت در مقابل نفوذ آمریکا دعوت کرده است.
الاهرام تصریح کرد: در صورت تداوم ریاست جمهوری ترامپ در دور دوم، برای وی دشوار خواهد بود تا مسئولیت عواقب خلل در روابط اروپا و آمریکا را بپذیرد، زیرا قبل از آمدن ترامپ به کاخ سفید، آمریکا رویکرد و خط مشی شفاف مالی در قبال سیاست‌های اروپائی‌ها و در دفاع از امنیت اروپا داشت و شاهد رویکرد اروپا در تکیه فزاینده بر آمریکا بودیم و اروپا همچنین از فقدان شدید توانمندی و توانایی های نظامی رنج می‌برد. پس ضرورت‌های مهم امنیتی اروپائی‌ها را به تقویت توان نظامی برای تقوت دفاع از خود بدون تکیه بر آمریکا سوق داده است، اما اروپا این واقعیت مهم را درک می‌کند که با یا بدون ترامپ در کاخ سفید، اولویت‌های آمریکا تغییر کرده است، زیرا اختلاف منافع اقتصادی دو طرف عنصر حاکم بر این مساله است.
مکرم محمد احمد افزود: اکنون سوال مهم در ذهن هر اروپایی این است که آیا اروپائی‌ها، ایالا متحده را به عنوان یک متحد راهبردی برای همیشه و تحت فشارهای منافع متناقض اقتصادی از دست داده‌اند؟ به گمانم پاسخ روشن به این سوال این است که اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها همچنان در این مسیر غیرقابل انکار حرکت می‌کنند و بحران بین طرفین در حال گسترش بیشتر است و اصلاح و پرکردن این شکاف منافع، دشوار است؛ زیرا ترامپ برای حفظ منافع اقتصادی آمریکا در وضع عوارض گمرگی بر واردات فولاد و آلومینیوم از اروپا تردید نکرد و در آغاز از برد آسان در این جنگ تجاری شادی و هلهله کرد. این کاری است که اروپایی‌ها هم به حدی خفیف‌تر انجام دادند، وقتی دریافتند که در تبعیت از ترامپ در خروج از توافق اتمی بسیار زیان می‌بینند.
الاهرام تاکید کرد: اروپا به دلیل کمبود شدید منابع و ذخایر انرژی و افزایش حجم مصرف انرژی و تمایل اروپا به عدم اتکای کامل به واردات انرژی از روسیه، اروپا درصدد ائتلاف با کشورهای خاورمیانه برآمده است، زیرا تکیه بر نفت و گاز خاورمیانه برای اروپایی‌ها امنیت بیشتری دارد. شاید این امر مشوق اصلی در ورای موضع متفاوت اروپا از آمریکا در حوادث غزه باشد، زیرا امنیت اروپا چسبندگی بیشتر به امنیت جنوب مدیترانه و نزدیکی بیشتری نسبت به ساحل آتلانتیک دارد که تقویت کننده این واقعیت است که منافع در روابط کشورها قوی‌تر و تاثیرگذارتر از هر چیزی است.
انتهای پیام
